KORZENIE RZESZOWSKIEJ SIATKÓWKI 1953 - PZPS
 
Strona główna
Aktualności
Technikum Mechaniczne przy WSK
Stal Rzeszów
Spartakiada WSK PZL Rzeszów
AZS
KS Grunwald
Resovia przed rokiem 1970
Resovia po roku 1970
Siatkówka Kobiet 'Budowlani'
Spotkanie po latach I
Spotkanie po latach II
Spotkanie po latach III
Lista Kontaktowa
 

Stal Rzeszów

Kiedy z początkiem 1952 r. znalazłem się z nakazu pracy w WSK Rzeszów, zacząłem rozglądać się za możliwością kontynuacji gry w siatkówkę. Wcześniej, w czasie studiów w Krakowie, grałem w siatkówkę przez kilka lat w reprezentacji Politechniki, a potem w latach 1949-1951 w KS Cracovii, znanej wówczas jako KS „Ogniwo”.

Zaraz po przyjeździe do Rzeszowa dowiedziałem się, ze niektórzy pracownicy zakładu WSK grają towarzysko w siatkówkę w sali gimnastycznej Technikum Mechanicznego przy WSK, wraz z uczniami tegoż technikum. Nie istniała wówczas żadna sekcja przy klubie sportowym „Stal”, gdyż władze sportowe tego klubu były zaangażowane jedynie w rozgrywki piłki nożnej i nie interesowały ich inne sekcje.

Po nawiązaniu kontaktu z pracownikami WSK grającymi w siatkówkę, zacząłem z własnej inicjatywy organizować coś w rodzaju klubu siatkarskiego, którego zaczątki dal juz wcześniej Henryk Dąbrowski (zwany "Cajmerem") – pracownik WSK Rzeszów. Natomiast uczniowie technikum grali w siatkówkę pod okiem profesora wychowania fizycznego Michała Różańskiego zwanego wówczas przez nich „Elementem”, bez reszty zafascynowanego tym sportem.

Zacząłem systematycznie uczęszczać do w/w technikum i albo w sali, albo na zewnątrz budynku na boisku, nie mając w zasadzie żadnego przygotowania trenerskiego, tworzyć drużynę z pracowników zakładu. W tej pierwszej drużynie siatkarzy znaleźli się wówczas: Zygmunt Starosta, Henryk Dąbrowski, Józef Kies, Zdzisław Prochot, Tadeusz Bogacz, Włodzimierz Siwy, Wacław Grząślewicz, Aleksander Kownacki i Z. Białostocki.

Na wiosnę 1952 r. rozpoczęły się rozgrywki na szczeblu powiatowym, z których zachowały się notatki; mają więc one juz 54 lat! Startowały wówczas 4 drużyny: ZKS Stal WSK Rzeszów, STS Postęp z Technikum Mechanicznego WSK, SKS Głogów i Gwardia Rzeszów. Turniej rozegrano na podwórzu II gimnazjum i liceum przy ul. Krakowskiej w Rzeszowie. Jako ZKS Stal występowaliśmy w składzie: Zygmunt Starosta, Aleksander Kownacki, Henryk Dąbrowski, Tadeusz Bogacz, Władysław Kotwa, Jerzy Drożdż (kapitan). Zawody te zakończyły się dla nas bardzo pomyślnie. Wygraliśmy z STS Postęp 2:1, z SKS Głogów 2-0, z Gwardia Rzeszów 2-1. W pamięci utkwił mi przede wszystkim mecz z STS Postęp, gdzie rywale wygrali z nami pierwszego seta, a w drugim prowadzili juz 14:9. Ostatecznie jednak tego i następnego seta rozstrzygnęliśmy na własna korzyść. Z tym faktem nie mógł się pogodzić prof. Różański i chyba nie można mu się dziwić. W Technikum Mechanicznym grali wówczas: Marian Pietrucha, Jan Dull, Krzysztof Kawa, Roman Szpala, Waldemar Gładzik, Stanisław Kuźniar, a potem nawet dyr. technikum Tadeusz Baran.

Do ZKS Stal zaczęli stopniowo z upływem lat dołączać absolwenci tegoż technikum. W lecie w 1952r. odbyło się spotkanie rzeszowskich drużyn siatkarskich. ZKS Stal zasilili Marian Pietrucha i Jan Dull. Graliśmy wówczas m.in. z Budowlanymi (późniejsza Resovia) i choć zostaliśmy pokonani w tym meczu, to udało nam się urwać seta tej mocnej ekipie. Ówczesny kapitan Budowlanych – Kazimierz Hryniów zwerbował mnie i Mariana Pietruchę do drużyny Budowlanych. Zgodziliśmy się obaj na to, bo w WSK Rzeszów nikt się nami – siatkarzami, nie interesował soę. W Resowii natomiast spotkaliśmy się z milą, serdeczną atmosferą. Tam dbano o zawodników, sprzęt, boiska siatkarskie itp.

Po półtorarocznym pobycie w KS Budowlani wróciliśmy do ZKS Stal (ja po kontuzji lewego kolana) i wznowiliśmy w jesieni znów treningi siatkarskie. We wrześniu 1953 braliśmy udział w tzw. spartakiadzie międzyzakładowej w Mielcu i wówczas zaczął się nami interesować kolego inżynier Józef Kozioł, który stal się opiekunem siatkarzy WSK Rzeszów przez wiele lat.

W ZKS Stal przechodziliśmy trudne chwile z racji braku zainteresowanie zarządu klubu, ale stopniowo w latach 1954-1955 drużyna zaczęła się krystalizować i wzmacniać. Doszli do drużyny kolejno koledzy: Roman Szpala, Krzysztof Kawa, Waldemar Gładzik, Wacław Łabędzki, Sylwester Dziepak, a później Wiesław Sipowicz, Edward Łysiak, Henryk Pietrucha (brat Mariana) i Ryszard Urbański.

Na własny koszt zafundowaliśmy sobie spodenki i koszulki z prawdziwego zdarzenia, zarzucając zbiegnięte i przykrótkawe koszulki po zawodnikach piłki nożnej, jakie nam "fundował" zarząd klubu.

Materiały kolegi Waldemara Gładzika z okresu ligii międzywojewódzkiej 1956-1958 znajdują się w posiadaniu kolegi Zdzisława Krawczyka

   
© 2024 - Stronę zbudowano na podstawie dokumentów kol. inż. Leszka Drożdża i dr inż. Wiesława Sipowicza. Poświęcamy ją nieżyjącym kolegom siatkarzom i siatkarkom Rzeszowa.

Zapraszamy wszystkie osoby zainteresowane pogłębianiem wiedzy o korzeniach Rzeszowskiej siatkówki do przesyłania wszelkich uwag lub materiałów na telefon kontaktowy (017) 85 65 934.